Moje Zabrze. Przemysł.
Główna Kluczowa Sztolnia Dziedziczna.
Sztolnia którą zobaczycie, ale również ta która dostępna będzie tylko dla wtajemniczonych. Szlak główny i „objazdy”, ostatnie roboty przed otwarciem dla turystów. Wszystko to na zdjęciach Łukasza Zawady (te profesjonalne) i Andrzeja Dutkiewicz (te mniej) w maju 2017 roku. Ten pomnik uporu pruskich władz górniczych naprawdę zachwyca.
Zdjęcia: Łukasz Zawada.
Zdjęcia: Andrzej Dutkiewicz.
„Główną Kluczową Sztolnię Dziedziczną” (Hauptschlüssel-Erbstollen) budowano w latach 1799-1863, a więc 64 lata! Jej długość wynosiła 14,25 km, a zadaniem było odwadnianie państwowych kopalń „Król” w Chorzowie i „Królowa Luiza”w Zabrzu które sztolnia łączyła, a wylot znajdował się w Zabrzu. Po drodze zabierała również wodę z mniejszych kopalń prywatnych (gwareckich). Transportowano nią również urobek łodziami. Pod ziemią były porty i pięć mijanek. Sztolnia nigdy nie spełniała w pełni swego zadania, gdyż w momencie jej ukończenia okazała się być już technologicznie przestarzała. Rolę transportu węgla przejęła kolej, a odwadnianie położonych wkrótce poniżej poziomu sztolni wyrobisk zapewniały pompy.
A.D. 15.07.2017.
A.D. 15.07.2017.