Moje Zabrze. Przemysł. 75 lat Borsigwerku 4.
Koksownia Jadwiga - Kokerei.
Koksownię (nazwaną później Jadwiga) w węgiel zaopatrywała stojąca tuż obok kopalnia „Hedwigswunsch”. Po wydobyciu węgiel był automatycznie ważony i na stalowych taśmach dostarczany do młyna.
Trzy baterie koksownicze do produkcji koksu wielkopiecowego.
Następnie wsypywany do kilku, w zależność od rodzaju węgla bunkrów nad mieszalnią. Ponownie mielony i mieszany taśmami gumowymi dostarczano go do bunkra przy baterii koksowniczej. Z powodu słabej spiekalności górnośląski węgiel był w komorach piecowych maszynowo ubijany. Po 32-36- godzinach wypalania bez dostępu powietrza koks wypychano z pieca i gaszono wodą.
Bateria koksownicza do produkcji koksu opałowego.
Wszystkie cztery baterie składały się ze 186 opalanych gazem koksowniczym komór (1929r). Przy pełnej produkcji z 900-1000 ton węgla wytwarzano dziennie ok. 700-750 ton koksu.
Wydział produktów węglopochodnych.
Przy produkcji koksu uzyskuje się produkty uboczne takie jak: gaz koksowniczy, smoła, amoniak, benzol i naftalen.
Zakład produkcji materiałów węglopochodnych.
Miesięcznie produkowano 10 milionów metrów sześciennych gazu, 800 ton smoły, 300 ton amoniaku, 300 ton benzolu, 10 ton naftalenu.
|
|
Opracował: A. Dutkiewicz.