Moje Zabrze. Przemysł. 75 lat Borsigwerku.
75 lat Borsigwerku. Kopalnie Ludwik i Jadwiga. Koksownia. Huta.
Zdjęcia i plany
Biskupickich kopalń, huty i koksowni z lat 20-stych XX wieku.
Historia i portrety rodziny Borsig, założycieli Borsigwerku.
W 1929 górnośląski Borsigwerk koło Biskupic obchodził swe 75-cio lecie. Z tej okazji wydano książkę "75 Jahre Borsigwerk" omawiającą i ilustrującą wieloma zdjęciami historię tej części koncernu. Obok portretów trzech pokoleń rodziny Borsig, zobaczyć i przeczytać można tu dzieje wszystkich kopalń, huty i koksowni należących do biskupickiego Borsigwerku. Zapraszam do obejrzenia najciekawszych fotografii z opisami. Prezentacja będzie sukcesywnie kontynuowana.
Andrzej Dutkiewicz.
Historia i portrety rodziny Borsig, założycieli Borsigwerku.
W 1929 górnośląski Borsigwerk koło Biskupic obchodził swe 75-cio lecie. Z tej okazji wydano książkę "75 Jahre Borsigwerk" omawiającą i ilustrującą wieloma zdjęciami historię tej części koncernu. Obok portretów trzech pokoleń rodziny Borsig, zobaczyć i przeczytać można tu dzieje wszystkich kopalń, huty i koksowni należących do biskupickiego Borsigwerku. Zapraszam do obejrzenia najciekawszych fotografii z opisami. Prezentacja będzie sukcesywnie kontynuowana.
Andrzej Dutkiewicz.
|
Zdjęcie Borsigwerku z powietrza, z pierwszych kart książki. Powiększ zdjęcie ------------> |
|
1
75 Jahre Borsigwerk
|
Okładka książki. Ilość
stron: 109. Wymiary: 30x21 cm. Druk: Carl Flemming u. C.T. Wiskott
A.G. Glogau.
Rozdziały:
|
2
August Borsig 1804-1854
|
Założyciel koncernu
August Borsig 1804-1854. Urodzony we Wrocławiu, syn rzemieślnika. Z
wykształcenia stolarz, uczył się również w szkole rzemiosł
artystycznych i budowlanych we Wrocławiu. Następnie budowy maszyn w
Berlinie, W 1837 roku otworzył w Berlinie fabrykę, która po kilku
latach była drugim największym producentem lokomotyw na świecie.
Bardzo krótko przed śmiercią, chcąc zapewnić firmie dostęp do
własnych surowców, wydzierżawił od hrabiego Ballestrema trzy
pola górnicze koło Biskupic i zakupił teren pod budowę huty.
|
|
Albert Borsig 1829-1878.
Syn Augusta. Obejmując kierownictwo biskupickiego i berlińskiego
Borsigwerku kontynuował dzieło ojca. Pod jego kierownictwem
wybudowano kopalnię Jadwiga i zakupiono większość kuksów
nieczynnej kopalni Ludwik która w 1873 podjęła wydobycie. W 1863
rozpoczęto budowę huty.
Budowniczy osiedla
robotniczego zasiedlonego w 1868 roku, zwanego „Borsigwerk”,
również „Bożywerk”
|
Albert Borsig 1829-1878.
|
Arnold Borsig 1867-1897
|
Arnold Borsig 1867-1897.
Najstarszy syn Alberta. Urodzony w Berlinie. Zginął 1 kwietnia 1897
roku w czasie pożaru na kopalni Jadwiga w Biskupicach. Pochowany
obok swego ojca w Berlinie. W 1893 przybył do Biskupic aby zapoznać
się z pracą w tutejszych zakładach. 23 kwietnia 1894 roku wraz z
braćmi Ernstem i Conradem obejmuje prowadzenie firmy której
przewodzi. Arnold rozpoczyna gruntowną modernizację zakładów. Od
śmierci Alberta Borsiga do tej daty firmę prowadziło za niepełnoletnich
synów powiernictwo spadkowe.
|
|
Tajny Radca Handlowy Dr.
Inż. (honorowy) Ernst von Borsig. 1869-1933.
Urodzony w Berlinie, zmarł w
dobrach Groß Behnitz w Brandenburgii. Był
przewodniczącym i członkiem wielu ogólnoniemieckich organizacji
przemysłowych. Zawodu uczył się w rodzinnej firmie w Berlinie,
studiował na Uniwersytecie Friedricha Wilhelma w Bonn i Wyższej
Szkole Technicznej w Berlinie-Charlottenburg. W 1909 roku otrzymał
od Wilhelma II , jako króla Prus, tytuł szlachecki.
|
Tajny Radca Handlowy Dr. Inż. (honorowy) Ernst von Borsig
|
Tajny Radca Handlowy Dr. Inż. (honorowy) Conrad von Borsig.
|
Tajny Radca Handlowy
Dr. Inż. (honorowy) Conrad von Borsig. 1873-1945. Urodzony w
Berlinie, zmarł w Przelewicach (Prillwitz), województwo
zachodnio-pomorskie. Wykształcenie handlowe (bankowość, eksport)
zdobywał w Bremie, Londynie i Moskwie. Był dyrektorem handlowym
Borsigwerke, członkiem wielu rad nadzorczych, organizacji
przemysłowych i handlowych. W 1909 roku otrzymał tytuł szlachecki.
Po przejęciu Borsigwerke przez Rheinische
Metallwaren- und Maschinenfabrik w 1931
roku został jej wiceprezesem. W 1933 roku wycofał się z wszystkich
aktywności przemysłowych i osiadł na swych dobrach w Prillwitz.
Jako członek Niemieckiego Stowarzyszenia Dendrologicznego poświęcił
się całkowicie tworzeniu w swej posiadłości parku w stylu
angielskim i zarządzaniu 370 hektarami lasu którego był
właścicielem. W 1945 roku, nie chcąc opuścić swego majątku
zginął z rąk żołnierzy armii czerwonej. Po wojnie majątek
popadł w ruinę, obecnie parki zamek, odrestaurowane, są atrakcją
turystyczną.
|
Wiadomości o
członkach rodziny Borsig tu zamieszczone pochodzą również z
Wikipedia.org.